Deze Orchis is meestal duidelijk te herkennen, een piramidale vorm ( zie Latijnse naamgeving ook ), met een mooie compacte vorm. Dit jaar dook er een exemplaar op in Mechelen. De boswachter was aangenaam verrast en heeft opdracht gegeven om deze beschermde soort wat soelaas te geven bij het maaibeheer.

Vanille Orchissen zijn vertrouwde compagnons in het hooggebergte in de Alpen. Je komt ze meestal met een aantal tegen. Net boven de boomgrens, duiken de rode kopjes op. Dit exemplaar stond wat vrij en maakte het wat makkelijker om een mooie foto te maken. Het harde licht heb ik wat gedempt met een doorlaatbaar scherm

Deze orchis is altijd een zoeken van jewelste. Het is een kleine soort, meestal mooi verborgen in het gras. Als je er één hebt gevonden, vind je er meestal een aantal: het is een kwestie van je ogen te laten focussen op de juiste afstand.

De grote broer van de Bijenorchis: robuster met een andere tekening. Op de foto's is het duidelijk, in het veld moet ik altijd alles twee keer bekijken.

Deze orchideeën zijn het slachtoffer geworden van het nietsonziende 'botanische' bermbeheer van de Vlaamse overheid. Wetgeving uit de jaren 80 die toelaat dat grote tractors met zuiginstallaties alles opslorpen. Het cynische is dan dat diezelfde overheid met infoborden duidelijk maakt dat ze aan 'ecologisch bermbeheer' werken: er zijn wel wat successen natuurlijk, maar die moeten 'zoals dat dan heet' gekoesterd worden. Enfin... ik ga elk jaar kijken of ze er terug staan.

Deze Tongorchissen vond je met mondjesmaat op de wat vochtige plekjes in Extremadura. De soort benoemen is een heikel punt, dus daarom maar het genus. Misschien zijn dit verschillende soorten, dat moet ik nog eens bekijken. Alle hulp is welkom natuurlijk.

Tussen oude kastanjes en eiken stonden deze bloemen soms overvloedig te bloeien. In België zijn dit zeldzame exemplaren... zelf weet ik er nog wat staan net over de grens met Frankrijk.

Moeilijk te determineren... er lijken heel wat verschillen te zijn en een heleboel naamgevingen voor dit type van orchideeën. Het is een kunst op zich...die ik nog niet begrijp. Enfin, weet niet of beide foto's gewoon verschillende kleurvariëteiten zijn of niet... tja. Ook geen Nederlandse naamgeving gevonden.

Deze orchis is typisch voor hoogvenen. In België staan er nog een aantal op langs een druk belopen pad: families lopen door: een Klapekster waakt, een Boompieper doet net hetzelfde. De Orchideeën langs het pad hebben het moeilijk, hier en daar zijn ze al verpletterd. Het knuppelpad is kapot. Zelf ga ik plat op de buik: de regen doemt op, de grond kletsnat.

Op de grens tussen Noorwegen en Zweden, een 'Nooit meer Slapen'- landschap, flarden sneeuw, vennetjes en meren... op zoek naar vlinders, maar het weer is niet goed genoeg. Een eenzame Ruigpootbuizerd vliegt hoog over, wat Tapuiten dansen van het éné rotsblok naar het andere. Deze orchidee vond ik tijdens een fikse wandeling. Hier en daar tussen het zompige veen stonden wat exemplaren.

Op een steile helling in Zwitserland stonden deze bosvogeltjes te pronken. In België komt het niet meer voor: een aantal exemplaren langs het bospad 800m naar beneden. Ergens op de grens met Frankrijk weet ik nog het Wit Bosvogeltje staan... moet ik ook nog eens naar toe